اثر قطعى ایمان در آرامش روان
اثر قطعى ایمان در آرامش روان
تحقیق در تاریخ ترقى و پیشرفت بشر، ثابت مى کند که پایه هاى تمدن و فرهنگ انسانى، همواره بر دوش کسانى بوده که نیروى «ایمان»، تحمل بارهاى سنگین و گران رنج و سختى را بر ایشان آسان ساخته و آثارسوء مصایب و رنج ها را از همین رهگذر، در قلب نیرومند خود عقیم و بى اثر نموده اند.
The Definite Role of Faith in Spiritual Peace
A study of the history of human progress proves that the supports of man's civilization and culture have always rested on the shoulders of those for whom the power of faith had made it easy for them to bear the heavy burden of hardship and pain whose negative effects were neutralized by the faith present in their strong hearts.
دانشمندان روان شناس عموماً اعتراف دارند که در درمان ناراحتى هاى روحى، و ایجاد اطمینان و آرامش درونى، نیروى «ایمان» فوق العاده شگرف و اعجاب انگیز و ثمربخش است.
Psychologists generally admit that the power of faith is amazingly effective in the cure of psychic diseases and creation of confidence and inner peace.
در مواردى که دشوارى هاى طاقت فرسا شخصیت انسان را درهم مى کوبند و اراده و امید را از وى مى گیرند، اتکاى به خداوند در روح شکست خورده او اثر عمیق و غیر قابل انکارى مى بخشد; ناکامى ها و گرفتارى ها و شکست ها هرگز نمى توانند در ضمیر پاک مردان الهى طوفان به پا کنند و آن ها را دچار زبونى و یأس و خودباختگى سازند.
In cases where severe hardships shatter man's personality and divest him of his hope and will power, trust in God produces a profound and undeniable effect in a defeated soul. Failure, adversity, and defeat can never create a storm in the pure hearts of godly men and make them suffer despair and loss of self-assurance and self-respect.
«یونگ» روان کاو معاصر مى نویسد: «در مورد بیماران روحى که از 35سال به بالا داشتند، حتى یک نفر یافت نمى شد که مشکل روانى او در آخرین مرحله تحلیل، به ایمان مذهبى مربوطنگردد; بهتر است بگوییم که هر فرد از آنان به علت فقدان آن چه که دین زنده به اشخاص مى دهد، بیمار شده اند و هیچ کس از آن ها که نظر دینى و مذهبى خویش را بازنیافتند، واقعاً درمان نشده اند» .[1]
Jung, the well-known psychoanalyst, writes: Among all my patients in the second half of life that is to say, over thirty five - there has not been one whose problem in the last resort was not that of finding a religious outlook on life. It is safe to say that every four of them fell ill because he had lost that which the living religions of every age have given to their followers, and none of them has been really healed who did not regain his religious outlook.... Here then, the clergyman stands before a vast horizon.... It is indeed high time for the clergyman and the psychotherapist to join forces to meet this great spiritual task.[2]
ایمان به خداوند براى ایجاد اعتدال در خواهش هاى نفسانى ـ که خود منشأ بسیارى از آشفتگى هاى روانى است ـ دریچه اطمینانى مى باشد. بر اثر ایمان به خدا، چهره زندگى کمال مى یابد; زیرا وقتى انسان معتقدگردید که با تمام شدن این زندگى همه چیز پایان نمى پذیرد، در روانش آرامش خاصى پدید مى آید و در سراسر زندگى به اعتدال گام برمى دارد.
The faith in God, like a relief valve, helps regulate psychic urges which are themselves the mainspring of man's spiritual afflictions. The faith in God gives a visage of perfect beauty to life, because when one has the conviction that everything does not come to an end with this life it creates an inner peace and makes him traverse the entire course of life with steadiness and moderation.
درنتیجه ایمان به خداوند و اجراى مقررات اخلاقى دین، حس افزون طلبى و ثروت اندوزى که یکى از عوامل تشویش خاطر است، تعدیل خواهدشد و انسان به امید پاداش هاى بزرگ و بیم از کیفرهاى سخت، از گرایش نامعقول و بى حدوحساب به سوى مادیات و تجمل پرستى اجتناب مىورزد و درنتیجه یک تعادل مطلوب و آرام بخش، که شایسته مقام انسانى است، در روانش به وجود مى آید.
Acquisitiveness, greed and avarice, which are one of the factors responsible for anxiety, are moderated as a result of faith in God and observance of the moral precepts of religion. The hope of great rewards and the fear of severe punishments make man refrain from rapacity and avoid unreasonable and uncontrolled fondness for material things, glitter and ostentation. As a result, a desirable and serene equilibrium worthy of man's humanity is brought about within his soul.
همچنین عقیده به روز رستاخیز و حیات پس از مرگ، بارِ فشار جان کاه تصور نیستى و فناى مطلق را از دوش آدمى برمى دارد; چه او معتقد است که با فرارسیدن مرگ دروازه جهان دیگرى به رویش گشوده مى شود و به زندگى ابدى و نعمت هاى جاویدانى دست مى یابد که هرگز با خوشى هاى این جهان قابل قیاس نیست و از این راه عامل دیگر اضطراب خاطر که همان فناى محض است، از میان مى رود.
Similarly, faith in resurrection and afterlife removes the intolerable strain induced by the idea of absolute annihilation and extinction from the human spirit, for the person with such a faith is convinced that at the threshold of death the door to another world will open in front of him and he will enter an eternal life and its everlasting bounties that cannot be compared with the joys of this world. This faith results in eliminating another agent of mental anxiety which is the anguish of absolute nonexistence.
ایمان، نه تنها ناراحتى و تشویش را از قلب آدمى مى زداید، بلکه مى تواند از هجوم هیجان و اضطراب به دل، نیز جلوگیرى کند. قرآن از نقش پیش گیرى ایمان چنین یاد مى کند: «وَلاتَهِنُوا وَلاتَحْزَنُوا وَاَنْتُمُ الاَعْلَوْنَ اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ [3] ; اگر ایمان داشته باشید، نباید ترس و اندوه به خود راه دهید; زیرا شما با همین سرمایه ایمان بر دیگران برترى دارید».
Faith not only removes anguish and anxiety from the human heart, it can protect it from being overwhelmed by agitation and agony. The Qur'an describes the preventive role of faith in these words: If you have faith, do not yield to fear and sorrow, for you have an u p per hand over the others on account of this asset of faith.[4]
در این آیه خاطرنشان شده است که ایمان در برابر عواملِ ناراحتى روانى، زره محکمى براى روح مى سازد و مصونیت خاصى در انسان به وجود مى آورد. اگر شخص از داشتن یک ایمان کامل بى بهره باشد و عوامل ناراحتى در کانون جانش مسکن گزیند، باز هم همان ایمان است که با اتکاى به آن مى توان خاطر را از بار غم آزادساخت و نقش رنج ها را از لوح دل زدود. قرآن مى فرماید: «اَلا بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ[5] ; با اتکاى به خداوند، دل هاى پریشان، مطمئن و آرام خواهدشد.»
This verse drives home the point that faith is a firm shield for the soul in its encounter with the agents of anxiety, producing a certain immunity in the human being. If one should lack a complete faith, and should the agents of anxiety penetrate to the core of his soul, it is again faith by relying on which he can free his mind from the burden of agony and purge the effects of suffering from the tablet of his heart. The Qur'an says: ...In God's remembrance and reliance upon Him are at rest the hearts of those who have faith and do righteous deeds.[6]
«هُوَ الَّذى اَنْزَلَ السَّکینَةَ فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ[7] ; خداست که به دل هاى مؤمنان سکون و آرامش مى بخشد.»
It is He Who sent down tranquility into the hearts of the faithful... (48:4)
قرآن ثبات و آرامش را از آن کسانى مى داند که قلبى سرشار از ایمان داشته باشند. «اَلَّذینَ امَنُوا وَلَمْ یَلْبِسُوا ایمانَهُمْ بِظُلْم اوُلئِکَ لَهُمُ الاَمْنُ [8] ; امنیت خاطر و آسایش دل اختصاص به کسانى دارد که برخوردار از ایمانند و پرده اى از ستم و بیداد بر آن نکشیده اند.» «اَلا اِنَّ اَوْلِیاءَ اللّهِ لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاهُمْ یَحْزَنُونَ[9] ; آگاه باش! ترس و اندوهى براى دوستان خدا نیست.»
The Qur'an considers steadiness and security to be the characteristics of those whose hearts are full of faith: Mental peace and security are qualities of those who have faith and who have not drawn a veil of wrongdoing over their faith.(6:82)
Lo, fear and sorrow do not affect the friend of God. (10:62)
[1] - جهان مادیات ، ص 41 .
[2] - . C. G. Jung, Modern Man in Search of a Soul (London: Routledge & Kegan Paul, 1966), trans. by W. S. Dell and Cary F. Baynes, p.264.
[3] - آل عمران ( 3 ) آیه 139 .
[4] - (3:139)
[5] - رعد ( 13 ) آیه 28 .
[6] - (13:28)
[7] - فتح ( 48 ) آیه 4 .
[8] - انعام ( 6 ) آیه 82 .
[9] - یونس ( 10 ) آیه 62 .
